نقش تعارض والد- نوجوان و حمایت اجتماعی در پیش‌بینی سازگاری دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش تعارض والد- نوجوان و حمایت اجتماعی در پیش‌­بینی سازگاری دانش­‌آموزان است. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمام دانش‌­آموزان پسر مقطع دوم و سوم دبیرستان شهر تهران است که 300 نفر از آنها به روش نمونه‌­گیری خوشه­‌ای چندمرحله­‌ای برای نمونه انتخاب شدند. برای جمع­‌آوری داده­های پژوهش از مقیاس سنجش تعارض والد- نوجوان، پرسشنامة حمایت اجتماعی و مقیاس سازگاری استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده­‌ها از روش­‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج نشان می‌­دهد بین تعارض والد- نوجوان با سازگاری دانش‌­آموزان ارتباط منفی معناداری وجود دارد (001/>P)؛ همچنین بین حمایت اجتماعی با سازگاری دانش‌­آموزان ارتباط مثبت معنادارای به دست آمد (001/>P). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان می­‌دهد 45 درصد از واریانس سازگاری دانش‌­آموزان به طور معناداری از طریق متغیرهای تعارض والد- نوجوان و حمایت اجتماعی تبیین می­‌شود. با توجه به این نتایج می­‌توان گفت تعارضات خانوادگی و انتظارات متفاوت بین نوجوان و والدین آنها و همچنین طرز حمایت از جانب دیگران می­‌تواند سازگاری یا ناسازگاری این دانش‌­آموزان را پیش­‌بینی کند؛ بنابراین توجه به این موضوع در جامعه امروزی از سوی مسئولان و متخصصان حوزه روان­شناسی و جامعه­‌شناسی از اهمیت بسیاری برخوردار است.